Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдёжзійклмнпрстфхцчшэя-

куні́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. куні́ца куні́цы
Р. куні́цы куні́ц
Д. куні́цы куні́цам
В. куні́цу куні́ц
Т. куні́цай
куні́цаю		 куні́цамі
М. куні́цы куні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

куні́цавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. куні́цавы куні́цавая куні́цавае куні́цавыя
Р. куні́цавага куні́цавай
куні́цавае		 куні́цавага куні́цавых
Д. куні́цаваму куні́цавай куні́цаваму куні́цавым
В. куні́цавы (неадуш.)
куні́цавага (адуш.)		 куні́цавую куні́цавае куні́цавыя (неадуш.)
куні́цавых (адуш.)
Т. куні́цавым куні́цавай
куні́цаваю		 куні́цавым куні́цавымі
М. куні́цавым куні́цавай куні́цавым куні́цавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Куні́цкія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Куні́цкія
Р. Куні́цкіх
Д. Куні́цкім
В. Куні́цкія
Т. Куні́цкімі
М. Куні́цкіх

куні́цын

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. куні́цын куні́цына куні́цына куні́цыны
Р. куні́цынага куні́цынай
куні́цынае		 куні́цынага куні́цыных
Д. куні́цынаму куні́цынай куні́цынаму куні́цыным
В. куні́цын (неадуш.)
куні́цынага (адуш.)		 куні́цыну куні́цына куні́цыны (неадуш.)
куні́цыных (адуш.)
Т. куні́цыным куні́цынай
куні́цынаю		 куні́цыным куні́цынымі
М. куні́цыным куні́цынай куні́цыным куні́цыных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

куні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. куні́чны куні́чная куні́чнае куні́чныя
Р. куні́чнага куні́чнай
куні́чнае		 куні́чнага куні́чных
Д. куні́чнаму куні́чнай куні́чнаму куні́чным
В. куні́чны (неадуш.)
куні́чнага (адуш.)		 куні́чную куні́чнае куні́чныя (неадуш.)
куні́чных (адуш.)
Т. куні́чным куні́чнай
куні́чнаю		 куні́чным куні́чнымі
М. куні́чным куні́чнай куні́чным куні́чных

Крыніцы: piskunou2012.

кункта́тар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кункта́тар кункта́тары
Р. кункта́тара кункта́тараў
Д. кункта́тару кункта́тарам
В. кункта́тара кункта́тараў
Т. кункта́тарам кункта́тарамі
М. кункта́тару кункта́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

кункта́тарскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кункта́тарскі кункта́тарская кункта́тарскае кункта́тарскія
Р. кункта́тарскага кункта́тарскай
кункта́тарскае		 кункта́тарскага кункта́тарскіх
Д. кункта́тарскаму кункта́тарскай кункта́тарскаму кункта́тарскім
В. кункта́тарскі (неадуш.)
кункта́тарскага (адуш.)		 кункта́тарскую кункта́тарскае кункта́тарскія (неадуш.)
кункта́тарскіх (адуш.)
Т. кункта́тарскім кункта́тарскай
кункта́тарскаю		 кункта́тарскім кункта́тарскімі
М. кункта́тарскім кункта́тарскай кункта́тарскім кункта́тарскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

кунстка́мера

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кунстка́мера кунстка́меры
Р. кунстка́меры кунстка́мер
Д. кунстка́меры кунстка́мерам
В. кунстка́меру кунстка́меры
Т. кунстка́мерай
кунстка́мераю		 кунстка́мерамі
М. кунстка́меры кунстка́мерах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ку́нтараўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ку́нтараўка
Р. Ку́нтараўкі
Д. Ку́нтараўцы
В. Ку́нтараўку
Т. Ку́нтараўкай
Ку́нтараўкаю
М. Ку́нтараўцы

кунту́ш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кунту́ш кунтушы́
Р. кунтуша́ кунтушо́ў
Д. кунтушу́ кунтуша́м
В. кунту́ш кунтушы́
Т. кунтушо́м кунтуша́мі
М. кунтушы́ кунтуша́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.