куні́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. куні́чны куні́чная куні́чнае куні́чныя
Р. куні́чнага куні́чнай
куні́чнае		 куні́чнага куні́чных
Д. куні́чнаму куні́чнай куні́чнаму куні́чным
В. куні́чны (неадуш.)
куні́чнага (адуш.)		 куні́чную куні́чнае куні́чныя (неадуш.)
куні́чных (адуш.)
Т. куні́чным куні́чнай
куні́чнаю		 куні́чным куні́чнымі
М. куні́чным куні́чнай куні́чным куні́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)