кункта́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кункта́тар | кункта́тары | |
кункта́тара | кункта́тараў | |
кункта́тару | кункта́тарам | |
кункта́тара | кункта́тараў | |
кункта́тарам | кункта́тарамі | |
кункта́тару | кункта́тарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)