Ку́нтараўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ку́нтараўка
Р. Ку́нтараўкі
Д. Ку́нтараўцы
В. Ку́нтараўку
Т. Ку́нтараўкай
Ку́нтараўкаю
М. Ку́нтараўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)