дэзадара́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэзадара́цыя |
Р. |
дэзадара́цыі |
Д. |
дэзадара́цыі |
В. |
дэзадара́цыю |
Т. |
дэзадара́цыяй дэзадара́цыяю |
М. |
дэзадара́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэзаксіда́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
дэзаксіда́цыя |
Р. |
дэзаксіда́цыі |
Д. |
дэзаксіда́цыі |
В. |
дэзаксіда́цыю |
Т. |
дэзаксіда́цыяй дэзаксіда́цыяю |
М. |
дэзаксіда́цыі |
Крыніцы:
piskunou2012.
дэзактывава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэзактывава́ны |
дэзактывава́ная |
дэзактывава́нае |
дэзактывава́ныя |
Р. |
дэзактывава́нага |
дэзактывава́най дэзактывава́нае |
дэзактывава́нага |
дэзактывава́ных |
Д. |
дэзактывава́наму |
дэзактывава́най |
дэзактывава́наму |
дэзактывава́ным |
В. |
дэзактывава́ны (неадуш.) дэзактывава́нага (адуш.) |
дэзактывава́ную |
дэзактывава́нае |
дэзактывава́ныя (неадуш.) дэзактывава́ных (адуш.) |
Т. |
дэзактывава́ным |
дэзактывава́най дэзактывава́наю |
дэзактывава́ным |
дэзактывава́нымі |
М. |
дэзактывава́ным |
дэзактывава́най |
дэзактывава́ным |
дэзактывава́ных |
Кароткая форма: дэзактывава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дэзактывава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэзактывава́ны |
дэзактывава́ная |
дэзактывава́нае |
дэзактывава́ныя |
Р. |
дэзактывава́нага |
дэзактывава́най дэзактывава́нае |
дэзактывава́нага |
дэзактывава́ных |
Д. |
дэзактывава́наму |
дэзактывава́най |
дэзактывава́наму |
дэзактывава́ным |
В. |
дэзактывава́ны (неадуш.) дэзактывава́нага (адуш.) |
дэзактывава́ную |
дэзактывава́нае |
дэзактывава́ныя (неадуш.) дэзактывава́ных (адуш.) |
Т. |
дэзактывава́ным |
дэзактывава́най дэзактывава́наю |
дэзактывава́ным |
дэзактывава́нымі |
М. |
дэзактывава́ным |
дэзактывава́най |
дэзактывава́ным |
дэзактывава́ных |
Кароткая форма: дэзактывава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
дэзактывава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дэзактыву́ецца |
дэзактыву́юцца |
Прошлы час |
м. |
дэзактывава́ўся |
дэзактывава́ліся |
ж. |
дэзактывава́лася |
н. |
дэзактывава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дэзактывава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дэзактыву́ю |
дэзактыву́ем |
2-я ас. |
дэзактыву́еш |
дэзактыву́еце |
3-я ас. |
дэзактыву́е |
дэзактыву́юць |
Прошлы час |
м. |
дэзактывава́ў |
дэзактывава́лі |
ж. |
дэзактывава́ла |
н. |
дэзактывава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дэзактыву́й |
дэзактыву́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
дэзактыву́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012,
tsbm1984.
дэзактывава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дэзактыву́ю |
дэзактыву́ем |
2-я ас. |
дэзактыву́еш |
дэзактыву́еце |
3-я ас. |
дэзактыву́е |
дэзактыву́юць |
Прошлы час |
м. |
дэзактывава́ў |
дэзактывава́лі |
ж. |
дэзактывава́ла |
н. |
дэзактывава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дэзактыву́й |
дэзактыву́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дэзактывава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012,
tsbm1984.
дэзактывацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дэзактывацы́йны |
дэзактывацы́йная |
дэзактывацы́йнае |
дэзактывацы́йныя |
Р. |
дэзактывацы́йнага |
дэзактывацы́йнай дэзактывацы́йнае |
дэзактывацы́йнага |
дэзактывацы́йных |
Д. |
дэзактывацы́йнаму |
дэзактывацы́йнай |
дэзактывацы́йнаму |
дэзактывацы́йным |
В. |
дэзактывацы́йны (неадуш.) дэзактывацы́йнага (адуш.) |
дэзактывацы́йную |
дэзактывацы́йнае |
дэзактывацы́йныя (неадуш.) дэзактывацы́йных (адуш.) |
Т. |
дэзактывацы́йным |
дэзактывацы́йнай дэзактывацы́йнаю |
дэзактывацы́йным |
дэзактывацы́йнымі |
М. |
дэзактывацы́йным |
дэзактывацы́йнай |
дэзактывацы́йным |
дэзактывацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.