дэзактывава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дэзактывава́ны дэзактывава́ная дэзактывава́нае дэзактывава́ныя
Р. дэзактывава́нага дэзактывава́най
дэзактывава́нае		 дэзактывава́нага дэзактывава́ных
Д. дэзактывава́наму дэзактывава́най дэзактывава́наму дэзактывава́ным
В. дэзактывава́ны (неадуш.)
дэзактывава́нага (адуш.)		 дэзактывава́ную дэзактывава́нае дэзактывава́ныя (неадуш.)
дэзактывава́ных (адуш.)
Т. дэзактывава́ным дэзактывава́най
дэзактывава́наю		 дэзактывава́ным дэзактывава́нымі
М. дэзактывава́ным дэзактывава́най дэзактывава́ным дэзактывава́ных

Кароткая форма: дэзактывава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)