дэзактывава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дэзактыву́ю дэзактыву́ем
2-я ас. дэзактыву́еш дэзактыву́еце
3-я ас. дэзактыву́е дэзактыву́юць
Прошлы час
м. дэзактывава́ў дэзактывава́лі
ж. дэзактывава́ла
н. дэзактывава́ла
Загадны лад
2-я ас. дэзактыву́й дэзактыву́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэзактыву́ючы

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)