Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

дыкта́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыкта́тны дыкта́тная дыкта́тнае дыкта́тныя
Р. дыкта́тнага дыкта́тнай
дыкта́тнае
дыкта́тнага дыкта́тных
Д. дыкта́тнаму дыкта́тнай дыкта́тнаму дыкта́тным
В. дыкта́тны (неадуш.)
дыкта́тнага (адуш.)
дыкта́тную дыкта́тнае дыкта́тныя (неадуш.)
дыкта́тных (адуш.)
Т. дыкта́тным дыкта́тнай
дыкта́тнаю
дыкта́тным дыкта́тнымі
М. дыкта́тным дыкта́тнай дыкта́тным дыкта́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

дыктату́ра

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыктату́ра дыктату́ры
Р. дыктату́ры дыктату́р
Д. дыктату́ры дыктату́рам
В. дыктату́ру дыктату́ры
Т. дыктату́рай
дыктату́раю
дыктату́рамі
М. дыктату́ры дыктату́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыктафо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыктафо́н дыктафо́ны
Р. дыктафо́на дыктафо́наў
Д. дыктафо́ну дыктафо́нам
В. дыктафо́н дыктафо́ны
Т. дыктафо́нам дыктафо́намі
М. дыктафо́не дыктафо́нах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыктафо́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыктафо́нны дыктафо́нная дыктафо́ннае дыктафо́нныя
Р. дыктафо́ннага дыктафо́ннай
дыктафо́ннае
дыктафо́ннага дыктафо́нных
Д. дыктафо́ннаму дыктафо́ннай дыктафо́ннаму дыктафо́нным
В. дыктафо́нны (неадуш.)
дыктафо́ннага (адуш.)
дыктафо́нную дыктафо́ннае дыктафо́нныя (неадуш.)
дыктафо́нных (адуш.)
Т. дыктафо́нным дыктафо́ннай
дыктафо́ннаю
дыктафо́нным дыктафо́ннымі
М. дыктафо́нным дыктафо́ннай дыктафо́нным дыктафо́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыктафо́нчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыктафо́нчык дыктафо́нчыкі
Р. дыктафо́нчыка дыктафо́нчыкаў
Д. дыктафо́нчыку дыктафо́нчыкам
В. дыктафо́нчык дыктафо́нчыкі
Т. дыктафо́нчыкам дыктафо́нчыкамі
М. дыктафо́нчыку дыктафо́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

дыкто́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дыкто́ўка дыкто́ўкі
Р. дыкто́ўкі дыкто́вак
Д. дыкто́ўцы дыкто́ўкам
В. дыкто́ўку дыкто́ўкі
Т. дыкто́ўкай
дыкто́ўкаю
дыкто́ўкамі
М. дыкто́ўцы дыкто́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыкумары́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дыкумары́н
Р. дыкумары́ну
Д. дыкумары́ну
В. дыкумары́н
Т. дыкумары́нам
М. дыкумары́не

Крыніцы: piskunou2012.

дыкцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыкцы́йны дыкцы́йная дыкцы́йнае дыкцы́йныя
Р. дыкцы́йнага дыкцы́йнай
дыкцы́йнае
дыкцы́йнага дыкцы́йных
Д. дыкцы́йнаму дыкцы́йнай дыкцы́йнаму дыкцы́йным
В. дыкцы́йны (неадуш.)
дыкцы́йнага (адуш.)
дыкцы́йную дыкцы́йнае дыкцы́йныя (неадуш.)
дыкцы́йных (адуш.)
Т. дыкцы́йным дыкцы́йнай
дыкцы́йнаю
дыкцы́йным дыкцы́йнымі
М. дыкцы́йным дыкцы́йнай дыкцы́йным дыкцы́йных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

ды́кцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ды́кцыя
Р. ды́кцыі
Д. ды́кцыі
В. ды́кцыю
Т. ды́кцыяй
ды́кцыяю
М. ды́кцыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.