дыкумары́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дыкумары́н
Р. дыкумары́ну
Д. дыкумары́ну
В. дыкумары́н
Т. дыкумары́нам
М. дыкумары́не

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)