дыктафо́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыктафо́нны дыктафо́нная дыктафо́ннае дыктафо́нныя
Р. дыктафо́ннага дыктафо́ннай
дыктафо́ннае
дыктафо́ннага дыктафо́нных
Д. дыктафо́ннаму дыктафо́ннай дыктафо́ннаму дыктафо́нным
В. дыктафо́нны (неадуш.)
дыктафо́ннага (адуш.)
дыктафо́нную дыктафо́ннае дыктафо́нныя (неадуш.)
дыктафо́нных (адуш.)
Т. дыктафо́нным дыктафо́ннай
дыктафо́ннаю
дыктафо́нным дыктафо́ннымі
М. дыктафо́нным дыктафо́ннай дыктафо́нным дыктафо́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)