Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

дзівачы́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дзівачы́нка
Р. дзівачы́нкі
Д. дзівачы́нцы
В. дзівачы́нку
Т. дзівачы́нкай
дзівачы́нкаю
М. дзівачы́нцы

Крыніцы: piskunou2012.

дзіва́чыцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзіва́чуся дзіва́чымся
2-я ас. дзіва́чышся дзіва́чыцеся
3-я ас. дзіва́чыцца дзіва́чацца
Прошлы час
м. дзіва́чыўся дзіва́чыліся
ж. дзіва́чылася
н. дзіва́чылася
Загадны лад
2-я ас. дзіва́чся дзіва́чцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзіва́чачыся

Крыніцы: piskunou2012.

дзіва́чыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзіва́чу дзіва́чым
2-я ас. дзіва́чыш дзіва́чыце
3-я ас. дзіва́чыць дзіва́чаць
Прошлы час
м. дзіва́чыў дзіва́чылі
ж. дзіва́чыла
н. дзіва́чыла
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзіва́чачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дзіве́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзіве́нне
Р. дзіве́ння
Д. дзіве́нню
В. дзіве́нне
Т. дзіве́ннем
М. дзіве́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Дзі́він

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дзі́він
Р. Дзі́віна
Д. Дзі́віну
В. Дзі́він
Т. Дзі́вінам
М. Дзі́віне

дзі́вінскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзі́вінскі дзі́вінская дзі́вінскае дзі́вінскія
Р. дзі́вінскага дзі́вінскай
дзі́вінскае		 дзі́вінскага дзі́вінскіх
Д. дзі́вінскаму дзі́вінскай дзі́вінскаму дзі́вінскім
В. дзі́вінскі (неадуш.)
дзі́вінскага (адуш.)		 дзі́вінскую дзі́вінскае дзі́вінскія (неадуш.)
дзі́вінскіх (адуш.)
Т. дзі́вінскім дзі́вінскай
дзі́вінскаю		 дзі́вінскім дзі́вінскімі
М. дзі́вінскім дзі́вінскай дзі́вінскім дзі́вінскіх

Крыніцы: piskunou2012.

дзіві́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзіўлю́ся дзі́вімся
2-я ас. дзі́вішся дзі́віцеся
3-я ас. дзі́віцца дзі́вяцца
Прошлы час
м. дзіві́ўся дзіві́ліся
ж. дзіві́лася
н. дзіві́лася
Загадны лад
2-я ас. дзіві́ся дзіві́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзі́вячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзіві́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзіўлю́ дзі́вім
2-я ас. дзі́віш дзі́віце
3-я ас. дзі́віць дзі́вяць
Прошлы час
м. дзіві́ў дзіві́лі
ж. дзіві́ла
н. дзіві́ла
Загадны лад
2-я ас. дзіві́ дзіві́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзі́вячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзіво́сіна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзіво́сіна дзіво́сіны
Р. дзіво́сіны дзіво́сін
Д. дзіво́сіне дзіво́сінам
В. дзіво́сіну дзіво́сіны
Т. дзіво́сінай
дзіво́сінаю		 дзіво́сінамі
М. дзіво́сіне дзіво́сінах

Крыніцы: piskunou2012.

дзіво́сна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дзіво́сна дзіво́сней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.