дзіве́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзіве́нне
Р. дзіве́ння
Д. дзіве́нню
В. дзіве́нне
Т. дзіве́ннем
М. дзіве́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)