Дзі́він

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дзі́він
Р. Дзі́віна
Д. Дзі́віну
В. Дзі́він
Т. Дзі́вінам
М. Дзі́віне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)