абязве́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абязве́чаны |
абязве́чаная |
абязве́чанае |
абязве́чаныя |
| Р. |
абязве́чанага |
абязве́чанай
абязве́чанае |
абязве́чанага |
абязве́чаных |
| Д. |
абязве́чанаму |
абязве́чанай |
абязве́чанаму |
абязве́чаным |
| В. |
абязве́чаны (неадуш.)
абязве́чанага (адуш.) |
абязве́чаную |
абязве́чанае |
абязве́чаныя (неадуш.)
абязве́чаных (адуш.) |
| Т. |
абязве́чаным |
абязве́чанай
абязве́чанаю |
абязве́чаным |
абязве́чанымі |
| М. |
абязве́чаным |
абязве́чанай |
абязве́чаным |
абязве́чаных |
Кароткая форма: абязве́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
абязве́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абязве́чванне |
| Р. |
абязве́чвання |
| Д. |
абязве́чванню |
| В. |
абязве́чванне |
| Т. |
абязве́чваннем |
| М. |
абязве́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
абязве́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абязве́чваюся |
абязве́чваемся |
| 2-я ас. |
абязве́чваешся |
абязве́чваецеся |
| 3-я ас. |
абязве́чваецца |
абязве́чваюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абязве́чваўся |
абязве́чваліся |
| ж. |
абязве́чвалася |
| н. |
абязве́чвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абязве́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абязве́чваю |
абязве́чваем |
| 2-я ас. |
абязве́чваеш |
абязве́чваеце |
| 3-я ас. |
абязве́чвае |
абязве́чваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абязве́чваў |
абязве́чвалі |
| ж. |
абязве́чвала |
| н. |
абязве́чвала |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
абязве́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абязве́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абязве́чуся |
абязве́чымся |
| 2-я ас. |
абязве́чышся |
абязве́чыцеся |
| 3-я ас. |
абязве́чыцца |
абязве́чацца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абязве́чыўся |
абязве́чыліся |
| ж. |
абязве́чылася |
| н. |
абязве́чылася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
абязве́чыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абязве́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абязве́чу |
абязве́чым |
| 2-я ас. |
абязве́чыш |
абязве́чыце |
| 3-я ас. |
абязве́чыць |
абязве́чаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абязве́чыў |
абязве́чылі |
| ж. |
абязве́чыла |
| н. |
абязве́чыла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
абязве́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абязві́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абязві́нены |
абязві́неная |
абязві́ненае |
абязві́неныя |
| Р. |
абязві́ненага |
абязві́ненай
абязві́ненае |
абязві́ненага |
абязві́неных |
| Д. |
абязві́ненаму |
абязві́ненай |
абязві́ненаму |
абязві́неным |
| В. |
абязві́нены (неадуш.)
абязві́ненага (адуш.) |
абязві́неную |
абязві́ненае |
абязві́неныя (неадуш.)
абязві́неных (адуш.) |
| Т. |
абязві́неным |
абязві́ненай
абязві́ненаю |
абязві́неным |
абязві́ненымі |
| М. |
абязві́неным |
абязві́ненай |
абязві́неным |
абязві́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абязві́ніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абязві́нюся |
абязві́німся |
| 2-я ас. |
абязві́нішся |
абязві́ніцеся |
| 3-я ас. |
абязві́ніцца |
абязві́няцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абязві́ніўся |
абязві́ніліся |
| ж. |
абязві́нілася |
| н. |
абязві́нілася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
абязві́нься |
абязві́ньцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
абязві́ніўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абязві́ніць
‘апраўдаць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абязві́ню |
абязві́нім |
| 2-я ас. |
абязві́ніш |
абязві́ніце |
| 3-я ас. |
абязві́ніць |
абязві́няць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абязві́ніў |
абязві́нілі |
| ж. |
абязві́ніла |
| н. |
абязві́ніла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
абязві́нь |
абязві́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
абязві́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.