абязве́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абязве́чаны абязве́чаная абязве́чанае абязве́чаныя
Р. абязве́чанага абязве́чанай
абязве́чанае		 абязве́чанага абязве́чаных
Д. абязве́чанаму абязве́чанай абязве́чанаму абязве́чаным
В. абязве́чаны (неадуш.)
абязве́чанага (адуш.)		 абязве́чаную абязве́чанае абязве́чаныя (неадуш.)
абязве́чаных (адуш.)
Т. абязве́чаным абязве́чанай
абязве́чанаю		 абязве́чаным абязве́чанымі
М. абязве́чаным абязве́чанай абязве́чаным абязве́чаных

Кароткая форма: абязве́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)