абязві́ніць

‘апраўдаць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абязві́ню абязві́нім
2-я ас. абязві́ніш абязві́ніце
3-я ас. абязві́ніць абязві́няць
Прошлы час
м. абязві́ніў абязві́нілі
ж. абязві́ніла
н. абязві́ніла
Загадны лад
2-я ас. абязві́нь абязві́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час абязві́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)