абязве́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
абязве́чу | абязве́чым | |
абязве́чыш | абязве́чыце | |
абязве́чыць | абязве́чаць | |
Прошлы час | ||
абязве́чыў | абязве́чылі | |
абязве́чыла | ||
абязве́чыла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
абязве́чыўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)