абязве́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абязве́чуся абязве́чымся
2-я ас. абязве́чышся абязве́чыцеся
3-я ас. абязве́чыцца абязве́чацца
Прошлы час
м. абязве́чыўся абязве́чыліся
ж. абязве́чылася
н. абязве́чылася
Дзеепрыслоўе
прош. час абязве́чыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)