абязве́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
абязве́чуся | абязве́чымся | |
абязве́чышся | абязве́чыцеся | |
абязве́чыцца | абязве́чацца | |
Прошлы час | ||
абязве́чыўся | абязве́чыліся | |
абязве́чылася | ||
абязве́чылася | ||
Дзеепрыслоўе | ||
абязве́чыўшыся |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)