Мураве́й
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Мураве́й | |
| Мураўя́ | |
| Мураўю́ | |
| Мураве́й | |
| Мураўё́м | |
| Мураўі́ |
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннімураве́йнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мураве́йнік | мураве́йнікі | |
| мураве́йніка | мураве́йнікаў | |
| мураве́йніку | мураве́йнікам | |
| мураве́йнік | мураве́йнікі | |
| мураве́йнікам | мураве́йнікамі | |
| мураве́йніку | мураве́йніках |
Крыніцы:
Мураве́йніца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Мураве́йніца | |
| Мураве́йніцы | |
| Мураве́йніцы | |
| Мураве́йніцу | |
| Мураве́йніцай Мураве́йніцаю |
|
| Мураве́йніцы |
Мураве́ц
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Мураве́ц | |
| Мураўца́ | |
| Мураўцу́ | |
| Мураве́ц | |
| Мураўцо́м | |
| Мураўцы́ |
Мураві́лле
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Мураві́лле | |
| Мураві́лля | |
| Мураві́ллю | |
| Мураві́лле | |
| Мураві́ллем | |
| Мураві́ллі |
мураві́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| мураві́нка | мураві́нкі | |
| мураві́нкі | мураві́нак | |
| мураві́нцы | мураві́нкам | |
| мураві́нку | мураві́нкі | |
| мураві́нкай мураві́нкаю |
мураві́нкамі | |
| мураві́нцы | мураві́нках |
Крыніцы:
мураві́сты
прыметнік, якасны
| мураві́сты | мураві́стая | мураві́стае | мураві́стыя | |
| мураві́стага | мураві́стай мураві́стае |
мураві́стага | мураві́стых | |
| мураві́стаму | мураві́стай | мураві́стаму | мураві́стым | |
| мураві́сты ( мураві́стага ( |
мураві́стую | мураві́стае | мураві́стыя ( мураві́стых ( |
|
| мураві́стым | мураві́стай мураві́стаю |
мураві́стым | мураві́стымі | |
| мураві́стым | мураві́стай | мураві́стым | мураві́стых | |
Крыніцы:
Мураві́шчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Мураві́шчына | |
| Мураві́шчыны | |
| Мураві́шчыне | |
| Мураві́шчыну | |
| Мураві́шчынай Мураві́шчынаю |
|
| Мураві́шчыне |
Мурагі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Мурагі́ | |
| Мураго́ў | |
| Мурага́м | |
| Мурагі́ | |
| Мурага́мі | |
| Мурага́х |
Мураго́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Мураго́ва | |
| Мураго́ва | |
| Мураго́ву | |
| Мураго́ва | |
| Мураго́вам | |
| Мураго́ве |