мураве́йнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мураве́йнік | мураве́йнікі | |
| мураве́йніка | мураве́йнікаў | |
| мураве́йніку | мураве́йнікам | |
| мураве́йнік | мураве́йнікі | |
| мураве́йнікам | мураве́йнікамі | |
| мураве́йніку | мураве́йніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)