Мураві́лле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мураві́лле
Р. Мураві́лля
Д. Мураві́ллю
В. Мураві́лле
Т. Мураві́ллем
М. Мураві́ллі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)