мундзі́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мундзі́р | мундзі́ры | |
| мундзі́ра | мундзі́раў | |
| мундзі́ру | мундзі́рам | |
| мундзі́р | мундзі́ры | |
| мундзі́рам | мундзі́рамі | |
| мундзі́ры | мундзі́рах |
Крыніцы:
мундзі́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мундзі́р | мундзі́ры | |
| мундзі́ра | мундзі́раў | |
| мундзі́ру | мундзі́рам | |
| мундзі́р | мундзі́ры | |
| мундзі́рам | мундзі́рамі | |
| мундзі́ры | мундзі́рах |
Крыніцы:
мундзі́рны
прыметнік, адносны
| мундзі́рны | мундзі́рная | мундзі́рнае | мундзі́рныя | |
| мундзі́рнага | мундзі́рнай мундзі́рнае |
мундзі́рнага | мундзі́рных | |
| мундзі́рнаму | мундзі́рнай | мундзі́рнаму | мундзі́рным | |
| мундзі́рны ( мундзі́рнага ( |
мундзі́рную | мундзі́рнае | мундзі́рныя ( мундзі́рных ( |
|
| мундзі́рным | мундзі́рнай мундзі́рнаю |
мундзі́рным | мундзі́рнымі | |
| мундзі́рным | мундзі́рнай | мундзі́рным | мундзі́рных | |
Крыніцы:
мундзі́рчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мундзі́рчык | мундзі́рчыкі | |
| мундзі́рчыка | мундзі́рчыкаў | |
| мундзі́рчыку | мундзі́рчыкам | |
| мундзі́рчык | мундзі́рчыкі | |
| мундзі́рчыкам | мундзі́рчыкамі | |
| мундзі́рчыку | мундзі́рчыках |
Крыніцы:
мундзія́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| мундзія́ль | мундзія́лі | |
| мундзія́лю | мундзія́ляў | |
| мундзія́лю | мундзія́лям | |
| мундзія́ль | мундзія́лі | |
| мундзія́лем | мундзія́лямі | |
| мундзія́лі | мундзія́лях |
Крыніцы:
муні́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| муні́зм | |
| муні́зму | |
| муні́зму | |
| муні́зм | |
| муні́змам | |
| муні́зме |
Крыніцы:
муні́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| муні́т | муні́ты | |
| муні́та | муні́таў | |
| муні́ту | муні́там | |
| муні́та | муні́таў | |
| муні́там | муні́тамі | |
| муні́це | муні́тах |
Крыніцы:
муні́тка
‘жан. да муніт - прадстаўнік пэўнага рэлігійнага аб'яднання’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| муні́тка | муні́ткі | |
| муні́ткі | муні́так | |
| муні́тцы | муні́ткам | |
| муні́тку | муні́так | |
| муні́ткай муні́ткаю |
муні́ткамі | |
| муні́тцы | муні́тках |
Крыніцы:
муні́цкі
прыметнік, адносны
| муні́цкі | муні́цкая | муні́цкае | муні́цкія | |
| муні́цкага | муні́цкай муні́цкае |
муні́цкага | муні́цкіх | |
| муні́цкаму | муні́цкай | муні́цкаму | муні́цкім | |
| муні́цкі ( муні́цкага ( |
муні́цкую | муні́цкае | муні́цкія ( муні́цкіх ( |
|
| муні́цкім | муні́цкай муні́цкаю |
муні́цкім | муні́цкімі | |
| муні́цкім | муні́цкай | муні́цкім | муні́цкіх | |
Крыніцы:
муніцыпалізава́ны
прыметнік, адносны
| муніцыпалізава́ны | муніцыпалізава́ная | муніцыпалізава́нае | муніцыпалізава́ныя | |
| муніцыпалізава́нага | муніцыпалізава́най муніцыпалізава́нае |
муніцыпалізава́нага | муніцыпалізава́ных | |
| муніцыпалізава́наму | муніцыпалізава́най | муніцыпалізава́наму | муніцыпалізава́ным | |
| муніцыпалізава́ны ( муніцыпалізава́нага ( |
муніцыпалізава́ную | муніцыпалізава́нае | муніцыпалізава́ныя ( муніцыпалізава́ных ( |
|
| муніцыпалізава́ным | муніцыпалізава́най муніцыпалізава́наю |
муніцыпалізава́ным | муніцыпалізава́нымі | |
| муніцыпалізава́ным | муніцыпалізава́най | муніцыпалізава́ным | муніцыпалізава́ных | |
Крыніцы:
муніцыпалізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
| муніцыпалізава́ны | муніцыпалізава́ная | муніцыпалізава́нае | муніцыпалізава́ныя | |
| муніцыпалізава́нага | муніцыпалізава́най муніцыпалізава́нае |
муніцыпалізава́нага | муніцыпалізава́ных | |
| муніцыпалізава́наму | муніцыпалізава́най | муніцыпалізава́наму | муніцыпалізава́ным | |
| муніцыпалізава́ны ( муніцыпалізава́нага ( |
муніцыпалізава́ную | муніцыпалізава́нае | муніцыпалізава́ныя ( муніцыпалізава́ных ( |
|
| муніцыпалізава́ным | муніцыпалізава́най муніцыпалізава́наю |
муніцыпалізава́ным | муніцыпалізава́нымі | |
| муніцыпалізава́ным | муніцыпалізава́най | муніцыпалізава́ным | муніцыпалізава́ных | |
Кароткая форма: муніцыпалізава́на.
Крыніцы: