мундзі́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мундзі́р | мундзі́ры | |
мундзі́ра | мундзі́раў | |
мундзі́ру | мундзі́рам | |
мундзі́р | мундзі́ры | |
мундзі́рам | мундзі́рамі | |
мундзі́ры | мундзі́рах |
Крыніцы:
мундзі́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мундзі́р | мундзі́ры | |
мундзі́ра | мундзі́раў | |
мундзі́ру | мундзі́рам | |
мундзі́р | мундзі́ры | |
мундзі́рам | мундзі́рамі | |
мундзі́ры | мундзі́рах |
Крыніцы:
мундзі́рны
прыметнік, адносны
мундзі́рны | мундзі́рная | мундзі́рнае | мундзі́рныя | |
мундзі́рнага | мундзі́рнай мундзі́рнае |
мундзі́рнага | мундзі́рных | |
мундзі́рнаму | мундзі́рнай | мундзі́рнаму | мундзі́рным | |
мундзі́рны ( мундзі́рнага ( |
мундзі́рную | мундзі́рнае | мундзі́рныя ( мундзі́рных ( |
|
мундзі́рным | мундзі́рнай мундзі́рнаю |
мундзі́рным | мундзі́рнымі | |
мундзі́рным | мундзі́рнай | мундзі́рным | мундзі́рных |
Крыніцы:
мундзі́рчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мундзі́рчык | мундзі́рчыкі | |
мундзі́рчыка | мундзі́рчыкаў | |
мундзі́рчыку | мундзі́рчыкам | |
мундзі́рчык | мундзі́рчыкі | |
мундзі́рчыкам | мундзі́рчыкамі | |
мундзі́рчыку | мундзі́рчыках |
Крыніцы:
мундзія́ль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
мундзія́ль | мундзія́лі | |
мундзія́лю | мундзія́ляў | |
мундзія́лю | мундзія́лям | |
мундзія́ль | мундзія́лі | |
мундзія́лем | мундзія́лямі | |
мундзія́лі | мундзія́лях |
Крыніцы:
муні́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
муні́зм | |
муні́зму | |
муні́зму | |
муні́зм | |
муні́змам | |
муні́зме |
Крыніцы:
муні́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
муні́т | муні́ты | |
муні́та | муні́таў | |
муні́ту | муні́там | |
муні́та | муні́таў | |
муні́там | муні́тамі | |
муні́це | муні́тах |
Крыніцы:
муні́тка
‘жан. да муніт - прадстаўнік пэўнага рэлігійнага аб'яднання’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
муні́тка | муні́ткі | |
муні́ткі | муні́так | |
муні́тцы | муні́ткам | |
муні́тку | муні́так | |
муні́ткай муні́ткаю |
муні́ткамі | |
муні́тцы | муні́тках |
Крыніцы:
муні́цкі
прыметнік, адносны
муні́цкі | муні́цкая | муні́цкае | муні́цкія | |
муні́цкага | муні́цкай муні́цкае |
муні́цкага | муні́цкіх | |
муні́цкаму | муні́цкай | муні́цкаму | муні́цкім | |
муні́цкі ( муні́цкага ( |
муні́цкую | муні́цкае | муні́цкія ( муні́цкіх ( |
|
муні́цкім | муні́цкай муні́цкаю |
муні́цкім | муні́цкімі | |
муні́цкім | муні́цкай | муні́цкім | муні́цкіх |
Крыніцы:
муніцыпалізава́ны
прыметнік, адносны
муніцыпалізава́ны | муніцыпалізава́ная | муніцыпалізава́нае | муніцыпалізава́ныя | |
муніцыпалізава́нага | муніцыпалізава́най муніцыпалізава́нае |
муніцыпалізава́нага | муніцыпалізава́ных | |
муніцыпалізава́наму | муніцыпалізава́най | муніцыпалізава́наму | муніцыпалізава́ным | |
муніцыпалізава́ны ( муніцыпалізава́нага ( |
муніцыпалізава́ную | муніцыпалізава́нае | муніцыпалізава́ныя ( муніцыпалізава́ных ( |
|
муніцыпалізава́ным | муніцыпалізава́най муніцыпалізава́наю |
муніцыпалізава́ным | муніцыпалізава́нымі | |
муніцыпалізава́ным | муніцыпалізава́най | муніцыпалізава́ным | муніцыпалізава́ных |
Крыніцы:
муніцыпалізава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
муніцыпалізава́ны | муніцыпалізава́ная | муніцыпалізава́нае | муніцыпалізава́ныя | |
муніцыпалізава́нага | муніцыпалізава́най муніцыпалізава́нае |
муніцыпалізава́нага | муніцыпалізава́ных | |
муніцыпалізава́наму | муніцыпалізава́най | муніцыпалізава́наму | муніцыпалізава́ным | |
муніцыпалізава́ны ( муніцыпалізава́нага ( |
муніцыпалізава́ную | муніцыпалізава́нае | муніцыпалізава́ныя ( муніцыпалізава́ных ( |
|
муніцыпалізава́ным | муніцыпалізава́най муніцыпалізава́наю |
муніцыпалізава́ным | муніцыпалізава́нымі | |
муніцыпалізава́ным | муніцыпалізава́най | муніцыпалізава́ным | муніцыпалізава́ных |
Кароткая форма: муніцыпалізава́на.
Крыніцы: