му́р
‘будынак’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| му́р | муры́ | |
| му́ра | муро́ў | |
| му́ру | мура́м | |
| му́р | муры́ | |
| му́рам | мура́мі | |
| му́ры | мура́х |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэнніму́р
‘сцяна; кладка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| му́р | |
| му́ру | |
| му́ру | |
| му́р | |
| му́рам | |
| му́ры |
Крыніцы:
мура́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| мура́ | |
| муры́ | |
| муры́ | |
| муру́ | |
| муро́й муро́ю |
|
| муры́ |
Крыніцы:
мурава́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| мурава́ | |
| муравы́ | |
| мураве́ | |
| мураву́ | |
| мураво́й мураво́ю |
|
| мураве́ |
Крыніцы:
Му́рава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Му́рава | |
| Му́рава | |
| Му́раву | |
| Му́рава | |
| Му́равам | |
| Му́раве |
Мура́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Мура́ва | |
| Мура́вы | |
| Мура́ве | |
| Мура́ву | |
| Мура́вай Мура́ваю |
|
| Мура́ве |
мурава́льны
прыметнік, адносны
| мурава́льны | мурава́льная | мурава́льнае | мурава́льныя | |
| мурава́льнага | мурава́льнай мурава́льнае |
мурава́льнага | мурава́льных | |
| мурава́льнаму | мурава́льнай | мурава́льнаму | мурава́льным | |
| мурава́льны ( мурава́льнага ( |
мурава́льную | мурава́льнае | мурава́льныя ( мурава́льных ( |
|
| мурава́льным | мурава́льнай мурава́льнаю |
мурава́льным | мурава́льнымі | |
| мурава́льным | мурава́льнай | мурава́льным | мурава́льных | |
Крыніцы:
Мурава́на
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Мурава́на | |
| Мурава́ны | |
| Мурава́не | |
| Мурава́ну | |
| Мурава́най Мурава́наю |
|
| Мурава́не |
мураванаашмянко́ўскі
прыметнік, адносны
| мураванаашмянко́ўскі | мураванаашмянко́ўская | мураванаашмянко́ўскае | мураванаашмянко́ўскія | |
| мураванаашмянко́ўскага | мураванаашмянко́ўскай мураванаашмянко́ўскае |
мураванаашмянко́ўскага | мураванаашмянко́ўскіх | |
| мураванаашмянко́ўскаму | мураванаашмянко́ўскай | мураванаашмянко́ўскаму | мураванаашмянко́ўскім | |
| мураванаашмянко́ўскі ( мураванаашмянко́ўскага ( |
мураванаашмянко́ўскую | мураванаашмянко́ўскае | мураванаашмянко́ўскія ( мураванаашмянко́ўскіх ( |
|
| мураванаашмянко́ўскім | мураванаашмянко́ўскай мураванаашмянко́ўскаю |
мураванаашмянко́ўскім | мураванаашмянко́ўскімі | |
| мураванаашмянко́ўскім | мураванаашмянко́ўскай | мураванаашмянко́ўскім | мураванаашмянко́ўскіх | |
Крыніцы:
мурава́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| мурава́нка | мурава́нкі | |
| мурава́нкі | мурава́нак | |
| мурава́нцы | мурава́нкам | |
| мурава́нку | мурава́нкі | |
| мурава́нкай мурава́нкаю |
мурава́нкамі | |
| мурава́нцы | мурава́нках |
Крыніцы: