му́р
‘сцяна; кладка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
му́р | |
му́ру | |
му́ру | |
му́р | |
му́рам | |
му́ры |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
му́р
‘сцяна; кладка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
му́р | |
му́ру | |
му́ру | |
му́р | |
му́рам | |
му́ры |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)