мундзі́рчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мундзі́рчык мундзі́рчыкі
Р. мундзі́рчыка мундзі́рчыкаў
Д. мундзі́рчыку мундзі́рчыкам
В. мундзі́рчык мундзі́рчыкі
Т. мундзі́рчыкам мундзі́рчыкамі
М. мундзі́рчыку мундзі́рчыках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)