муні́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
муні́т | муні́ты | |
муні́та | муні́таў | |
муні́ту | муні́там | |
муні́та | муні́таў | |
муні́там | муні́тамі | |
муні́це | муні́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)