Мураві́шчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Мураві́шчына
Р. Мураві́шчыны
Д. Мураві́шчыне
В. Мураві́шчыну
Т. Мураві́шчынай
Мураві́шчынаю
М. Мураві́шчыне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)