Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
бвгджзійклмнпрстўфхцчш-

ко́нніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ко́нніца
Р. ко́нніцы
Д. ко́нніцы
В. ко́нніцу
Т. ко́нніцай
ко́нніцаю
М. ко́нніцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́нны ко́нная ко́ннае ко́нныя
Р. ко́ннага ко́ннай
ко́ннае		 ко́ннага ко́нных
Д. ко́ннаму ко́ннай ко́ннаму ко́нным
В. ко́нны (неадуш.)
ко́ннага (адуш.)		 ко́нную ко́ннае ко́нныя (неадуш.)
ко́нных (адуш.)
Т. ко́нным ко́ннай
ко́ннаю		 ко́нным ко́ннымі
М. ко́нным ко́ннай ко́нным ко́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ко́нрад

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ко́нрад Ко́нрады
Р. Ко́нрада Ко́нрадаў
Д. Ко́нраду Ко́нрадам
В. Ко́нрада Ко́нрадаў
Т. Ко́нрадам Ко́нрадамі
М. Ко́нрадзе Ко́нрадах

конскакашта́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. конскакашта́навы конскакашта́навая конскакашта́навае конскакашта́навыя
Р. конскакашта́навага конскакашта́навай
конскакашта́навае		 конскакашта́навага конскакашта́навых
Д. конскакашта́наваму конскакашта́навай конскакашта́наваму конскакашта́навым
В. конскакашта́навы (неадуш.)
конскакашта́навага (адуш.)		 конскакашта́навую конскакашта́навае конскакашта́навыя (неадуш.)
конскакашта́навых (адуш.)
Т. конскакашта́навым конскакашта́навай
конскакашта́наваю		 конскакашта́навым конскакашта́навымі
М. конскакашта́навым конскакашта́навай конскакашта́навым конскакашта́навых

Крыніцы: piskunou2012.

ко́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́нскі ко́нская ко́нскае ко́нскія
Р. ко́нскага ко́нскай
ко́нскае		 ко́нскага ко́нскіх
Д. ко́нскаму ко́нскай ко́нскаму ко́нскім
В. ко́нскі (неадуш.)
ко́нскага (адуш.)		 ко́нскую ко́нскае ко́нскія (неадуш.)
ко́нскіх (адуш.)
Т. ко́нскім ко́нскай
ко́нскаю		 ко́нскім ко́нскімі
М. ко́нскім ко́нскай ко́нскім ко́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́нсул

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́нсул ко́нсулы
Р. ко́нсула ко́нсулаў
Д. ко́нсулу ко́нсулам
В. ко́нсула ко́нсулаў
Т. ко́нсулам ко́нсуламі
М. ко́нсуле ко́нсулах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́нсульска-ві́завы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́нсульска-ві́завы ко́нсульска-ві́завая ко́нсульска-ві́завае ко́нсульска-ві́завыя
Р. ко́нсульска-ві́завага ко́нсульска-ві́завай
ко́нсульска-ві́завае		 ко́нсульска-ві́завага ко́нсульска-ві́завых
Д. ко́нсульска-ві́заваму ко́нсульска-ві́завай ко́нсульска-ві́заваму ко́нсульска-ві́завым
В. ко́нсульска-ві́завы (неадуш.)
ко́нсульска-ві́завага (адуш.)		 ко́нсульска-ві́завую ко́нсульска-ві́завае ко́нсульска-ві́завыя (неадуш.)
ко́нсульска-ві́завых (адуш.)
Т. ко́нсульска-ві́завым ко́нсульска-ві́завай
ко́нсульска-ві́заваю		 ко́нсульска-ві́завым ко́нсульска-ві́завымі
М. ко́нсульска-ві́завым ко́нсульска-ві́завай ко́нсульска-ві́завым ко́нсульска-ві́завых

Крыніцы: piskunou2012.

ко́нсульскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ко́нсульскі ко́нсульская ко́нсульскае ко́нсульскія
Р. ко́нсульскага ко́нсульскай
ко́нсульскае		 ко́нсульскага ко́нсульскіх
Д. ко́нсульскаму ко́нсульскай ко́нсульскаму ко́нсульскім
В. ко́нсульскі (неадуш.)
ко́нсульскага (адуш.)		 ко́нсульскую ко́нсульскае ко́нсульскія (неадуш.)
ко́нсульскіх (адуш.)
Т. ко́нсульскім ко́нсульскай
ко́нсульскаю		 ко́нсульскім ко́нсульскімі
М. ко́нсульскім ко́нсульскай ко́нсульскім ко́нсульскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́нсульства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́нсульства ко́нсульствы
Р. ко́нсульства ко́нсульстваў
Д. ко́нсульству ко́нсульствам
В. ко́нсульства ко́нсульствы
Т. ко́нсульствам ко́нсульствамі
М. ко́нсульстве ко́нсульствах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ко́нсульстваваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ко́нсульствую ко́нсульствуем
2-я ас. ко́нсульствуеш ко́нсульствуеце
3-я ас. ко́нсульствуе ко́нсульствуюць
Прошлы час
м. ко́нсульстваваў ко́нсульствавалі
ж. ко́нсульствавала
н. ко́нсульствавала
Дзеепрыслоўе
цяп. час ко́нсульствуючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.