ко́нніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ко́нніца
Р. ко́нніцы
Д. ко́нніцы
В. ко́нніцу
Т. ко́нніцай
ко́нніцаю
М. ко́нніцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)