завіта́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
завіта́нка |
завіта́нкі |
Р. |
завіта́нкі |
завіта́нак |
Д. |
завіта́нцы |
завіта́нкам |
В. |
завіта́нку |
завіта́нкі |
Т. |
завіта́нкай завіта́нкаю |
завіта́нкамі |
М. |
завіта́нцы |
завіта́нках |
Крыніцы:
piskunou2012.
завіта́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
завіта́нне |
Р. |
завіта́ння |
Д. |
завіта́нню |
В. |
завіта́нне |
Т. |
завіта́ннем |
М. |
завіта́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
завіта́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
завіта́ю |
завіта́ем |
2-я ас. |
завіта́еш |
завіта́еце |
3-я ас. |
завіта́е |
завіта́юць |
Прошлы час |
м. |
завіта́ў |
завіта́лі |
ж. |
завіта́ла |
н. |
завіта́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
завіта́й |
завіта́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
завіта́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Завіта́я
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
ж. |
Н. |
Завіта́я |
Р. |
Завіто́й |
Д. |
Завіто́й |
В. |
Завіту́ю |
Т. |
Завіто́й Завіто́ю |
М. |
Завіто́й |
заві́тваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заві́тваю |
заві́тваем |
2-я ас. |
заві́тваеш |
заві́тваеце |
3-я ас. |
заві́твае |
заві́тваюць |
Прошлы час |
м. |
заві́тваў |
заві́твалі |
ж. |
заві́твала |
н. |
заві́твала |
Загадны лад |
2-я ас. |
заві́твай |
заві́твайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
заві́тваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
завіто́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
завіто́к |
завіткі́ |
Р. |
завітка́ |
завітко́ў |
Д. |
завітку́ |
завітка́м |
В. |
завіто́к |
завіткі́ |
Т. |
завітко́м |
завітка́мі |
М. |
завітку́ |
завітка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
завіту́шачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
завіту́шачка |
завіту́шачкі |
Р. |
завіту́шачкі |
завіту́шачак |
Д. |
завіту́шачцы |
завіту́шачкам |
В. |
завіту́шачку |
завіту́шачкі |
Т. |
завіту́шачкай завіту́шачкаю |
завіту́шачкамі |
М. |
завіту́шачцы |
завіту́шачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
завіту́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
завіту́шка |
завіту́шкі |
Р. |
завіту́шкі |
завіту́шак |
Д. |
завіту́шцы |
завіту́шкам |
В. |
завіту́шку |
завіту́шкі |
Т. |
завіту́шкай завіту́шкаю |
завіту́шкамі |
М. |
завіту́шцы |
завіту́шках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.