завіто́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| завіто́к | завіткі́ | |
| завітка́ | завітко́ў | |
| завітку́ | завітка́м | |
| завіто́к | завіткі́ | |
| завітко́м | завітка́мі | |
| завітку́ | завітка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)