завіту́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. завіту́шка завіту́шкі
Р. завіту́шкі завіту́шак
Д. завіту́шцы завіту́шкам
В. завіту́шку завіту́шкі
Т. завіту́шкай
завіту́шкаю		 завіту́шкамі
М. завіту́шцы завіту́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)