даку́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
даку́раны |
даку́раная |
даку́ранае |
даку́раныя |
Р. |
даку́ранага |
даку́ранай даку́ранае |
даку́ранага |
даку́раных |
Д. |
даку́ранаму |
даку́ранай |
даку́ранаму |
даку́раным |
В. |
даку́раны (неадуш.) даку́ранага (адуш.) |
даку́раную |
даку́ранае |
даку́раныя (неадуш.) даку́раных (адуш.) |
Т. |
даку́раным |
даку́ранай даку́ранаю |
даку́раным |
даку́ранымі |
М. |
даку́раным |
даку́ранай |
даку́раным |
даку́раных |
Кароткая форма: даку́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
даку́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
даку́рванне |
Р. |
даку́рвання |
Д. |
даку́рванню |
В. |
даку́рванне |
Т. |
даку́рваннем |
М. |
даку́рванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
даку́рвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
даку́рваецца |
даку́рваюцца |
Прошлы час |
м. |
даку́рваўся |
даку́рваліся |
ж. |
даку́рвалася |
н. |
даку́рвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
даку́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
даку́рваю |
даку́рваем |
2-я ас. |
даку́рваеш |
даку́рваеце |
3-я ас. |
даку́рвае |
даку́рваюць |
Прошлы час |
м. |
даку́рваў |
даку́рвалі |
ж. |
даку́рвала |
н. |
даку́рвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
даку́рвай |
даку́рвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
даку́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Даку́рнішкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Даку́рнішкі |
Р. |
Даку́рнішак Даку́рнішкаў |
Д. |
Даку́рнішкам |
В. |
Даку́рнішкі |
Т. |
Даку́рнішкамі |
М. |
Даку́рнішках |
дакуры́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дакуру́ся |
даку́рымся |
2-я ас. |
даку́рышся |
даку́рыцеся |
3-я ас. |
даку́рыцца |
даку́рацца |
Прошлы час |
м. |
дакуры́ўся |
дакуры́ліся |
ж. |
дакуры́лася |
н. |
дакуры́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
дакуры́ся |
дакуры́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дакуры́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дакуры́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
дакуру́ |
даку́рым |
2-я ас. |
даку́рыш |
даку́рыце |
3-я ас. |
даку́рыць |
даку́раць |
Прошлы час |
м. |
дакуры́ў |
дакуры́лі |
ж. |
дакуры́ла |
н. |
дакуры́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
дакуры́ |
дакуры́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
дакуры́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дакурэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дакурэ́е |
дакурэ́юць |
Прошлы час |
м. |
дакурэ́ў |
дакурэ́лі |
ж. |
дакурэ́ла |
н. |
дакурэ́ла |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
даку́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
даку́ты |
даку́тая |
даку́тае |
даку́тыя |
Р. |
даку́тага |
даку́тай даку́тае |
даку́тага |
даку́тых |
Д. |
даку́таму |
даку́тай |
даку́таму |
даку́тым |
В. |
даку́ты (неадуш.) даку́тага (адуш.) |
даку́тую |
даку́тае |
даку́тыя (неадуш.) даку́тых (адуш.) |
Т. |
даку́тым |
даку́тай даку́таю |
даку́тым |
даку́тымі |
М. |
даку́тым |
даку́тай |
даку́тым |
даку́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
даку́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
даку́ты |
даку́тая |
даку́тае |
даку́тыя |
Р. |
даку́тага |
даку́тай даку́тае |
даку́тага |
даку́тых |
Д. |
даку́таму |
даку́тай |
даку́таму |
даку́тым |
В. |
даку́ты (неадуш.) даку́тага (адуш.) |
даку́тую |
даку́тае |
даку́тыя (неадуш.) даку́тых (адуш.) |
Т. |
даку́тым |
даку́тай даку́таю |
даку́тым |
даку́тымі |
М. |
даку́тым |
даку́тай |
даку́тым |
даку́тых |
Кароткая форма: даку́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.