дакурэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дакурэ́е дакурэ́юць
Прошлы час
м. дакурэ́ў дакурэ́лі
ж. дакурэ́ла
н. дакурэ́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)