даку́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
даку́ты | даку́тая | даку́тае | даку́тыя | |
даку́тага | даку́тай даку́тае |
даку́тага | даку́тых | |
даку́таму | даку́тай | даку́таму | даку́тым | |
даку́ты ( даку́тага ( |
даку́тую | даку́тае | даку́тыя ( даку́тых ( |
|
даку́тым | даку́тай даку́таю |
даку́тым | даку́тымі | |
даку́тым | даку́тай | даку́тым | даку́тых |
Кароткая форма: даку́та.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)