Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцшэя-

дыстылява́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дыстылю́ю дыстылю́ем
2-я ас. дыстылю́еш дыстылю́еце
3-я ас. дыстылю́е дыстылю́юць
Прошлы час
м. дыстылява́ў дыстылява́лі
ж. дыстылява́ла
н. дыстылява́ла
Загадны лад
2-я ас. дыстылю́й дыстылю́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дыстылю́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыстылява́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дыстылю́ю дыстылю́ем
2-я ас. дыстылю́еш дыстылю́еце
3-я ас. дыстылю́е дыстылю́юць
Прошлы час
м. дыстылява́ў дыстылява́лі
ж. дыстылява́ла
н. дыстылява́ла
Загадны лад
2-я ас. дыстылю́й дыстылю́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дыстылява́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыстыля́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. дыстыля́т
Р. дыстыля́ту
Д. дыстыля́ту
В. дыстыля́т
Т. дыстыля́там
М. дыстыля́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дыстыля́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дыстыля́тар дыстыля́тары
Р. дыстыля́тара дыстыля́тараў
Д. дыстыля́тару дыстыля́тарам
В. дыстыля́тар дыстыля́тары
Т. дыстыля́тарам дыстыля́тарамі
М. дыстыля́тары дыстыля́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дыстыля́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыстыля́тны дыстыля́тная дыстыля́тнае дыстыля́тныя
Р. дыстыля́тнага дыстыля́тнай
дыстыля́тнае		 дыстыля́тнага дыстыля́тных
Д. дыстыля́тнаму дыстыля́тнай дыстыля́тнаму дыстыля́тным
В. дыстыля́тны (неадуш.)
дыстыля́тнага (адуш.)		 дыстыля́тную дыстыля́тнае дыстыля́тныя (неадуш.)
дыстыля́тных (адуш.)
Т. дыстыля́тным дыстыля́тнай
дыстыля́тнаю		 дыстыля́тным дыстыля́тнымі
М. дыстыля́тным дыстыля́тнай дыстыля́тным дыстыля́тных

Крыніцы: piskunou2012.

дыстыляцы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыстыляцы́йны дыстыляцы́йная дыстыляцы́йнае дыстыляцы́йныя
Р. дыстыляцы́йнага дыстыляцы́йнай
дыстыляцы́йнае		 дыстыляцы́йнага дыстыляцы́йных
Д. дыстыляцы́йнаму дыстыляцы́йнай дыстыляцы́йнаму дыстыляцы́йным
В. дыстыляцы́йны (неадуш.)
дыстыляцы́йнага (адуш.)		 дыстыляцы́йную дыстыляцы́йнае дыстыляцы́йныя (неадуш.)
дыстыляцы́йных (адуш.)
Т. дыстыляцы́йным дыстыляцы́йнай
дыстыляцы́йнаю		 дыстыляцы́йным дыстыляцы́йнымі
М. дыстыляцы́йным дыстыляцы́йнай дыстыляцы́йным дыстыляцы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыстыля́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дыстыля́цыя
Р. дыстыля́цыі
Д. дыстыля́цыі
В. дыстыля́цыю
Т. дыстыля́цыяй
дыстыля́цыяю
М. дыстыля́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дыстымі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дыстымі́я
Р. дыстымі́і
Д. дыстымі́і
В. дыстымі́ю
Т. дыстымі́яй
дыстымі́яю
М. дыстымі́і

Крыніцы: piskunou2012.

дыстынкты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыстынкты́ўны дыстынкты́ўная дыстынкты́ўнае дыстынкты́ўныя
Р. дыстынкты́ўнага дыстынкты́ўнай
дыстынкты́ўнае		 дыстынкты́ўнага дыстынкты́ўных
Д. дыстынкты́ўнаму дыстынкты́ўнай дыстынкты́ўнаму дыстынкты́ўным
В. дыстынкты́ўны (неадуш.)
дыстынкты́ўнага (адуш.)		 дыстынкты́ўную дыстынкты́ўнае дыстынкты́ўныя (неадуш.)
дыстынкты́ўных (адуш.)
Т. дыстынкты́ўным дыстынкты́ўнай
дыстынкты́ўнаю		 дыстынкты́ўным дыстынкты́ўнымі
М. дыстынкты́ўным дыстынкты́ўнай дыстынкты́ўным дыстынкты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

дысты́нкцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дысты́нкцыя
Р. дысты́нкцыі
Д. дысты́нкцыі
В. дысты́нкцыю
Т. дысты́нкцыяй
дысты́нкцыяю
М. дысты́нкцыі

Крыніцы: piskunou2012.