дыстымі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. дыстымі́я
Р. дыстымі́і
Д. дыстымі́і
В. дыстымі́ю
Т. дыстымі́яй
дыстымі́яю
М. дыстымі́і

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)