дыстынкты́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дыстынкты́ўны дыстынкты́ўная дыстынкты́ўнае дыстынкты́ўныя
Р. дыстынкты́ўнага дыстынкты́ўнай
дыстынкты́ўнае		 дыстынкты́ўнага дыстынкты́ўных
Д. дыстынкты́ўнаму дыстынкты́ўнай дыстынкты́ўнаму дыстынкты́ўным
В. дыстынкты́ўны (неадуш.)
дыстынкты́ўнага (адуш.)		 дыстынкты́ўную дыстынкты́ўнае дыстынкты́ўныя (неадуш.)
дыстынкты́ўных (адуш.)
Т. дыстынкты́ўным дыстынкты́ўнай
дыстынкты́ўнаю		 дыстынкты́ўным дыстынкты́ўнымі
М. дыстынкты́ўным дыстынкты́ўнай дыстынкты́ўным дыстынкты́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)