конарме́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
конарме́йскі |
конарме́йская |
конарме́йскае |
конарме́йскія |
| Р. |
конарме́йскага |
конарме́йскай конарме́йскае |
конарме́йскага |
конарме́йскіх |
| Д. |
конарме́йскаму |
конарме́йскай |
конарме́йскаму |
конарме́йскім |
| В. |
конарме́йскі (неадуш.) конарме́йскага (адуш.) |
конарме́йскую |
конарме́йскае |
конарме́йскія (неадуш.) конарме́йскіх (адуш.) |
| Т. |
конарме́йскім |
конарме́йскай конарме́йскаю |
конарме́йскім |
конарме́йскімі |
| М. |
конарме́йскім |
конарме́йскай |
конарме́йскім |
конарме́йскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
кона́рмія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
кона́рмія |
| Р. |
кона́рміі |
| Д. |
кона́рміі |
| В. |
кона́рмію |
| Т. |
кона́рміяй кона́рміяю |
| М. |
кона́рміі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ко́наўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ко́наўка |
ко́наўкі |
| Р. |
ко́наўкі |
ко́навак |
| Д. |
ко́наўцы |
ко́наўкам |
| В. |
ко́наўку |
ко́наўкі |
| Т. |
ко́наўкай ко́наўкаю |
ко́наўкамі |
| М. |
ко́наўцы |
ко́наўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ко́начны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ко́начны |
ко́начная |
ко́начнае |
ко́начныя |
| Р. |
ко́начнага |
ко́начнай ко́начнае |
ко́начнага |
ко́начных |
| Д. |
ко́начнаму |
ко́начнай |
ко́начнаму |
ко́начным |
| В. |
ко́начны (неадуш.) ко́начнага (адуш.) |
ко́начную |
ко́начнае |
ко́начныя (неадуш.) ко́начных (адуш.) |
| Т. |
ко́начным |
ко́начнай ко́начнаю |
ко́начным |
ко́начнымі |
| М. |
ко́начным |
ко́начнай |
ко́начным |
ко́начных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
Ко́нга
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны
|
адз. |
| Н. |
Ко́нга |
| Р. |
Ко́нга |
| Д. |
Ко́нга |
| В. |
Ко́нга |
| Т. |
Ко́нга |
| М. |
Ко́нга |
ко́ндар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ко́ндар |
ко́ндары |
| Р. |
ко́ндара |
ко́ндараў |
| Д. |
ко́ндару |
ко́ндарам |
| В. |
ко́ндара |
ко́ндараў |
| Т. |
ко́ндарам |
ко́ндарамі |
| М. |
ко́ндары |
ко́ндарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ко́ндратавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ко́ндратавічы |
| Р. |
Ко́ндратавіч Ко́ндратавічаў |
| Д. |
Ко́ндратавічам |
| В. |
Ко́ндратавічы |
| Т. |
Ко́ндратавічамі |
| М. |
Ко́ндратавічах |
коневытво́рчасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
коневытво́рчасць |
| Р. |
коневытво́рчасці |
| Д. |
коневытво́рчасці |
| В. |
коневытво́рчасць |
| Т. |
коневытво́рчасцю |
| М. |
коневытво́рчасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
конегадо́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
конегадо́вец |
конегадо́ўцы |
| Р. |
конегадо́ўца |
конегадо́ўцаў |
| Д. |
конегадо́ўцу |
конегадо́ўцам |
| В. |
конегадо́ўца |
конегадо́ўцаў |
| Т. |
конегадо́ўцам |
конегадо́ўцамі |
| М. |
конегадо́ўцу |
конегадо́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
конегадо́ўля
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
конегадо́ўля |
| Р. |
конегадо́ўлі |
| Д. |
конегадо́ўлі |
| В. |
конегадо́ўлю |
| Т. |
конегадо́ўляй конегадо́ўляю |
| М. |
конегадо́ўлі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.