ко́наўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ко́наўка ко́наўкі
Р. ко́наўкі ко́навак
Д. ко́наўцы ко́наўкам
В. ко́наўку ко́наўкі
Т. ко́наўкай
ко́наўкаю		 ко́наўкамі
М. ко́наўцы ко́наўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)