Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгджзійклмнпрстфхцчшэя

сувучані́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сувучані́ца сувучані́цы
Р. сувучані́цы сувучані́ц
Д. сувучані́цы сувучані́цам
В. сувучані́цу сувучані́ц
Т. сувучані́цай
сувучані́цаю		 сувучані́цамі
М. сувучані́цы сувучані́цах

Крыніцы: krapivabr2012.

суву́чань

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суву́чань суву́чні
Р. суву́чня суву́чняў
Д. суву́чню суву́чням
В. суву́чня суву́чняў
Т. суву́чнем суву́чнямі
М. суву́чню суву́чнях

Крыніцы: krapivabr2012.

сувыдаве́ц

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сувыдаве́ц сувыдаўцы́
Р. сувыдаўца́ сувыдаўцо́ў
Д. сувыдаўцу́ сувыдаўца́м
В. сувыдаўца́ сувыдаўцо́ў
Т. сувыдаўцо́м сувыдаўца́мі
М. сувыдаўцу́ сувыдаўца́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

сувыкана́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сувыкана́вец сувыкана́ўцы
Р. сувыкана́ўца сувыкана́ўцаў
Д. сувыкана́ўцу сувыкана́ўцам
В. сувыкана́ўца сувыкана́ўцаў
Т. сувыкана́ўцам сувыкана́ўцамі
М. сувыкана́ўцу сувыкана́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

сувыкана́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сувыкана́ўчы сувыкана́ўчая сувыкана́ўчае сувыкана́ўчыя
Р. сувыкана́ўчага сувыкана́ўчай
сувыкана́ўчае		 сувыкана́ўчага сувыкана́ўчых
Д. сувыкана́ўчаму сувыкана́ўчай сувыкана́ўчаму сувыкана́ўчым
В. сувыкана́ўчы (неадуш.)
сувыкана́ўчага (адуш.)		 сувыкана́ўчую сувыкана́ўчае сувыкана́ўчыя (неадуш.)
сувыкана́ўчых (адуш.)
Т. сувыкана́ўчым сувыкана́ўчай
сувыкана́ўчаю		 сувыкана́ўчым сувыкана́ўчымі
М. сувыкана́ўчым сувыкана́ўчай сувыкана́ўчым сувыкана́ўчых

Крыніцы: piskunou2012.

сувы́мераць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сувы́мераю сувы́мераем
2-я ас. сувы́мераеш сувы́мераеце
3-я ас. сувы́мерае сувы́мераюць
Прошлы час
м. сувы́мераў сувы́мералі
ж. сувы́мерала
н. сувы́мерала
Загадны лад
2-я ас. сувы́мерай сувы́мерайце
Дзеепрыслоўе
прош. час сувы́мераўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

сувыме́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сувыме́рна - -

сувыме́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. сувыме́рнасць
Р. сувыме́рнасці
Д. сувыме́рнасці
В. сувыме́рнасць
Т. сувыме́рнасцю
М. сувыме́рнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сувыме́рнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сувыме́рнік сувыме́рнікі
Р. сувыме́рніка сувыме́рнікаў
Д. сувыме́рніку сувыме́рнікам
В. сувыме́рнік сувыме́рнікі
Т. сувыме́рнікам сувыме́рнікамі
М. сувыме́рніку сувыме́рніках

Крыніцы: piskunou2012.

сувыме́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сувыме́рны сувыме́рная сувыме́рнае сувыме́рныя
Р. сувыме́рнага сувыме́рнай
сувыме́рнае		 сувыме́рнага сувыме́рных
Д. сувыме́рнаму сувыме́рнай сувыме́рнаму сувыме́рным
В. сувыме́рны (неадуш.)
сувыме́рнага (адуш.)		 сувыме́рную сувыме́рнае сувыме́рныя (неадуш.)
сувыме́рных (адуш.)
Т. сувыме́рным сувыме́рнай
сувыме́рнаю		 сувыме́рным сувыме́рнымі
М. сувыме́рным сувыме́рнай сувыме́рным сувыме́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.