сувучані́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| сувучані́ца | сувучані́цы | |
| сувучані́цы | сувучані́ц | |
| сувучані́цы | сувучані́цам | |
| сувучані́цу | сувучані́ц | |
| сувучані́цай сувучані́цаю |
сувучані́цамі | |
| сувучані́цы | сувучані́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)