сувыдаве́ц
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сувыдаве́ц | сувыдаўцы́ | |
| сувыдаўца́ | сувыдаўцо́ў | |
| сувыдаўцу́ | сувыдаўца́м | |
| сувыдаўца́ | сувыдаўцо́ў | |
| сувыдаўцо́м | сувыдаўца́мі | |
| сувыдаўцу́ | сувыдаўца́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)