суву́чань
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| суву́чань | суву́чні | |
| суву́чня | суву́чняў | |
| суву́чню | суву́чням | |
| суву́чня | суву́чняў | |
| суву́чнем | суву́чнямі | |
| суву́чню | суву́чнях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)