сувыме́рнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сувыме́рнік сувыме́рнікі
Р. сувыме́рніка сувыме́рнікаў
Д. сувыме́рніку сувыме́рнікам
В. сувыме́рнік сувыме́рнікі
Т. сувыме́рнікам сувыме́рнікамі
М. сувыме́рніку сувыме́рніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)