Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

заручы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заручу́ся зару́чымся
2-я ас. зару́чышся зару́чыцеся
3-я ас. зару́чыцца зару́чацца
Прошлы час
м. заручы́ўся заручы́ліся
ж. заручы́лася
н. заручы́лася
Загадны лад
2-я ас. заручы́ся заручы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час заручы́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

заручы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заручу́ зару́чым
2-я ас. зару́чыш зару́чыце
3-я ас. зару́чыць зару́чаць
Прошлы час
м. заручы́ў заручы́лі
ж. заручы́ла
н. заручы́ла
Загадны лад
2-я ас. заручы́ заручы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час заручы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

заручэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. заручэ́нне
Р. заручэ́ння
Д. заручэ́нню
В. заручэ́нне
Т. заручэ́ннем
М. заручэ́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Заручэ́ўе

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Заручэ́ўе
Р. Заручэ́ўя
Д. Заручэ́ўю
В. Заручэ́ўе
Т. Заручэ́ўем
М. Заручэ́ўі

зарфава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зарфава́ны зарфава́ная зарфава́нае зарфава́ныя
Р. зарфава́нага зарфава́най
зарфава́нае		 зарфава́нага зарфава́ных
Д. зарфава́наму зарфава́най зарфава́наму зарфава́ным
В. зарфава́ны (неадуш.)
зарфава́нага (адуш.)		 зарфава́ную зарфава́нае зарфава́ныя (неадуш.)
зарфава́ных (адуш.)
Т. зарфава́ным зарфава́най
зарфава́наю		 зарфава́ным зарфава́нымі
М. зарфава́ным зарфава́най зарфава́ным зарфава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

зарфава́ць

‘вывеяць сеялкай, выарфаваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зарфу́ю зарфу́ем
2-я ас. зарфу́еш зарфу́еце
3-я ас. зарфу́е зарфу́юць
Прошлы час
м. зарфава́ў зарфава́лі
ж. зарфава́ла
н. зарфава́ла
Загадны лад
2-я ас. зарфу́й зарфу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зарфава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Зары́біна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Зары́біна
Р. Зары́біна
Д. Зары́біну
В. Зары́біна
Т. Зары́бінам
М. Зары́біне

зары́біць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зары́блю зары́бім
2-я ас. зары́біш зары́біце
3-я ас. зары́біць зары́бяць
Прошлы час
м. зары́біў зары́білі
ж. зары́біла
н. зары́біла
Загадны лад
2-я ас. зары́б зары́бце
Дзеепрыслоўе
прош. час зары́біўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

зары́бленне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зары́бленне
Р. зары́блення
Д. зары́бленню
В. зары́бленне
Т. зары́бленнем
М. зары́бленні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

зары́блены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зары́блены зары́бленая зары́бленае зары́бленыя
Р. зары́бленага зары́бленай
зары́бленае		 зары́бленага зары́бленых
Д. зары́бленаму зары́бленай зары́бленаму зары́бленым
В. зары́блены (неадуш.)
зары́бленага (адуш.)		 зары́бленую зары́бленае зары́бленыя (неадуш.)
зары́бленых (адуш.)
Т. зары́бленым зары́бленай
зары́бленаю		 зары́бленым зары́бленымі
М. зары́бленым зары́бленай зары́бленым зары́бленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.