заручы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заручу́ зару́чым
2-я ас. зару́чыш зару́чыце
3-я ас. зару́чыць зару́чаць
Прошлы час
м. заручы́ў заручы́лі
ж. заручы́ла
н. заручы́ла
Загадны лад
2-я ас. заручы́ заручы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час заручы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)