зарфава́ць
‘вывеяць сеялкай, выарфаваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
зарфу́ю | зарфу́ем | |
зарфу́еш | зарфу́еце | |
зарфу́е | зарфу́юць | |
Прошлы час | ||
зарфава́ў | зарфава́лі | |
зарфава́ла | ||
зарфава́ла | ||
Загадны лад | ||
зарфу́й | зарфу́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
зарфава́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)