зарфава́ць

‘вывеяць сеялкай, выарфаваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зарфу́ю зарфу́ем
2-я ас. зарфу́еш зарфу́еце
3-я ас. зарфу́е зарфу́юць
Прошлы час
м. зарфава́ў зарфава́лі
ж. зарфава́ла
н. зарфава́ла
Загадны лад
2-я ас. зарфу́й зарфу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зарфава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)