Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

закарко́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. закарко́ўшчык закарко́ўшчыкі
Р. закарко́ўшчыка закарко́ўшчыкаў
Д. закарко́ўшчыку закарко́ўшчыкам
В. закарко́ўшчыка закарко́ўшчыкаў
Т. закарко́ўшчыкам закарко́ўшчыкамі
М. закарко́ўшчыку закарко́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

закарко́ўшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. закарко́ўшчыца закарко́ўшчыцы
Р. закарко́ўшчыцы закарко́ўшчыц
Д. закарко́ўшчыцы закарко́ўшчыцам
В. закарко́ўшчыцу закарко́ўшчыц
Т. закарко́ўшчыцай
закарко́ўшчыцаю		 закарко́ўшчыцамі
М. закарко́ўшчыцы закарко́ўшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

закармі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закармлю́ зако́рмім
2-я ас. зако́рміш зако́рміце
3-я ас. зако́рміць зако́рмяць
Прошлы час
м. закармі́ў закармі́лі
ж. закармі́ла
н. закармі́ла
Загадны лад
2-я ас. закармі́ закармі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час закармі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

закаро́тка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
закаро́тка - -

закаро́ткі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. закаро́ткі закаро́ткая закаро́ткае закаро́ткія
Р. закаро́ткага закаро́ткай
закаро́ткае		 закаро́ткага закаро́ткіх
Д. закаро́ткаму закаро́ткай закаро́ткаму закаро́ткім
В. закаро́ткі (неадуш.)
закаро́ткага (адуш.)		 закаро́ткую закаро́ткае закаро́ткія (неадуш.)
закаро́ткіх (адуш.)
Т. закаро́ткім закаро́ткай
закаро́ткаю		 закаро́ткім закаро́ткімі
М. закаро́ткім закаро́ткай закаро́ткім закаро́ткіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

закаро́чвальнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. закаро́чвальнік закаро́чвальнікі
Р. закаро́чвальніка закаро́чвальнікаў
Д. закаро́чвальніку закаро́чвальнікам
В. закаро́чвальнік закаро́чвальнікі
Т. закаро́чвальнікам закаро́чвальнікамі
М. закаро́чвальніку закаро́чвальніках

Крыніцы: piskunou2012.

закаро́чвальны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. закаро́чвальны закаро́чвальная закаро́чвальнае закаро́чвальныя
Р. закаро́чвальнага закаро́чвальнай
закаро́чвальнае		 закаро́чвальнага закаро́чвальных
Д. закаро́чвальнаму закаро́чвальнай закаро́чвальнаму закаро́чвальным
В. закаро́чвальны (неадуш.)
закаро́чвальнага (адуш.)		 закаро́чвальную закаро́чвальнае закаро́чвальныя (неадуш.)
закаро́чвальных (адуш.)
Т. закаро́чвальным закаро́чвальнай
закаро́чвальнаю		 закаро́чвальным закаро́чвальнымі
М. закаро́чвальным закаро́чвальнай закаро́чвальным закаро́чвальных

Крыніцы: piskunou2012.

закаро́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. закаро́чванне
Р. закаро́чвання
Д. закаро́чванню
В. закаро́чванне
Т. закаро́чваннем
М. закаро́чванні

Крыніцы: piskunou2012.

закарпа́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. закарпа́цкі закарпа́цкая закарпа́цкае закарпа́цкія
Р. закарпа́цкага закарпа́цкай
закарпа́цкае		 закарпа́цкага закарпа́цкіх
Д. закарпа́цкаму закарпа́цкай закарпа́цкаму закарпа́цкім
В. закарпа́цкі (неадуш.)
закарпа́цкага (адуш.)		 закарпа́цкую закарпа́цкае закарпа́цкія (неадуш.)
закарпа́цкіх (адуш.)
Т. закарпа́цкім закарпа́цкай
закарпа́цкаю		 закарпа́цкім закарпа́цкімі
М. закарпа́цкім закарпа́цкай закарпа́цкім закарпа́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

закарстава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. закарстава́насць
Р. закарстава́насці
Д. закарстава́насці
В. закарстава́насць
Т. закарстава́насцю
М. закарстава́насці

Крыніцы: piskunou2012.