закаро́чвальнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| закаро́чвальнік | закаро́чвальнікі | |
| закаро́чвальніка | закаро́чвальнікаў | |
| закаро́чвальніку | закаро́чвальнікам | |
| закаро́чвальнік | закаро́чвальнікі | |
| закаро́чвальнікам | закаро́чвальнікамі | |
| закаро́чвальніку | закаро́чвальніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)